همانطور که می دانید مردم همه روزه از جایی به جای دیگر نقل مکان می کنند, سالم نگه داشتن اشیا شکننده و قیمتی کار بسیار دشوار و مسئله مهمی در امور جابه جایی می باشد.  ظرف های قیمتی چینی، گلدان ها، مجسمه ها و دیگر اجسام شکستنی شانس خیلی کمی دارند که برای مدت زمان طولانی در مسیر سالم بمانند. چنانچه کاغذ و لباس به طور دقیق و به درستی کار حفاظت از اجسام را به هنگام حمل و نقل انجام می دهند اما ممکن است این وسایل نتوانند لوازم شما را همیشه آنطور که دلخواه شماست سالم نگه دارند. اینجاست که می توان از نایلون حبابدار سخن به میان آورد. نایلون حبابدار در خیلی از منازل و دفاتر برای پست کردن و ارسال اجسام به طور ایمن و سالم استفاده می شود. با این حال، پس از آنکه شی به طور ایمن ارسال شد، بسیاری از مردم به راحتی نایلون حبابدار را دور می اندازند و اصلا به ذهن آنها خطور نمی کند که ممکن است در آینده به آن نیاز داشته باشند.

امروزه مردم زیادی استفاده های فراوان نایلون حبابدار را شناخته اند و با آن آشنا شده اند. این مقاله هفت روش استفاده از نایلون حبابدار در دفتر کار را به شما یاد می دهد و همچنین اشاره ای به تاریخچه نایلون حبابدار، انواع مختلف این نایلون و چگونگی ساخت آن می کند.

تاریخچه کوتاهی از نایلون حبابدار

جالب است بدانید که نایلون حبابدار خیلی تصادفی اختراع شد. در سال 1957 دو مهندس به نام مارک چاونس و آلفرد فلدینگ، تلاش می کردند که کاغذ دیواری را با چسباندن دو پرده پلاستیکی حمام به هم به وجود بیاورند. اگرچه این ایده به نتیجه نرسید ( به خاطر اینکه میان آن پرده های پلاستیکی حباب های زیادی به وجود آمده بود) و بنابراین محصولی اختراع شد که  در عوض این مواد حبابی به جای مواد عایق گلخانه ای فروخته می شدند.

چاونس و فلدینگ سرانجام توسط نایلون حبابدار شرکت بسته های پر شده از هوا را تاسیس کردند که محصول اصلی آنها نایلون حبابدار بود. با این حال این مواد خیلی قبل تر برای بسته بندی استفاده می شدند و اولین مشتری آنها IBM بودند که از این مواد برای بسته بندی کامپیوتر IBM 1401  استفاده شد. امروزه این مواد برای بسته بندی هر چیزی استفاده می شوند و مردم به طور مداوم روش های زیادی برای استفاده از نایلون حبابدار کشف می کنند.